مــــــــرگ من . . .

 

روح از جان بیرون کرده ام و اما تو

 

ای ستاره ی شبهای تیره و تاریکم تنهایم گذاشتی

 

ولی بدان که تا همیشه مرحم و محرم دلم خواهی ماند

 

 و جزء تو

 

هیچکس در کوچه پس کوچه های دلم جایی نخواهد یافت

 

این دل تا بی نهایت تقدیم به توست.

 

تقدیم به تویی که همواره یادت آرامش بخش زندگیست. 

میگذرد روزی این شبهای دلتنگی

میگذرد روزی این فاصله و دوری

میگذرد روزهای بی قراری و انتظار

میرسد همان روزی که به خاطرش

گذراندیم فصلها را بی بهار

و از ترس اینکه بهم نرسیم

شب تا صبح را اشک میریختیم

سخت است..